Tonguç Yolu – Köy Enstitüleri: Devrimci Eğitim (1974) öğretmen-yazar Mehmet Başaran’ın, Köy Enstitüleri’nin kurucu generali İsmail Hakkı Tonguç’un (1893-1960) pedagogik modelini öykü-anı birleşimiyle anlattığı çalışmadır. Başaran kendi Savaştepe Enstitüsü deneyimini “iş-içinde eğitim” felsefesiyle birleştirir, üç eksende tartışır:

Odak Ana sav Kuramsal değeri

“İş-içinde öğrenme” Kuramsal ders %30-40, uygulama-tarla-atölye %60-70 => biliş+psikomotor entegrasyonu Paulo Freire’nin “yaparak özgürleşme” ilkesiyle paralel; Türkiye örnek vakası

Toplum kalkınması Mezun öğretmen, köyde sağlık-ziraat-kooperatif örgütleyicisi rolünde Erken çok-disiplinli kalkınma modeli; kırsal kalkınma literatüründe vaka analizi

Eşitlikçi kültür Karma cinsiyetli, laik ve demokratik yönetim Cumhuriyet dönemi “taban demokrasi” projesinin eğitsel pratiği

Sosyoloji, kırsal kalkınma ve eğitim tarihi çalışmalarında Köy Enstitüleri literatürünün temel tanıklık metinleri arasında gösterilir; 1940-50 arası kırsal modernleşmenin eleştirel okuması için sık atıf alır.

________________________________________

2 | Bibliyografik künyesi (sizdeki nüsha)

Alan Bilgi

Baskı 1. baskı – Eylül 1974

Seri / No “Faydalı Kitaplar” 147 – Varlık Yayınları (Sayı 1785)

Matbaa Üçler Matbaası, İstanbul

Sayfa / Boyut 164 s., 12 × 16,5 cm, karton kapak

ISBN Yok (ISBN uygulaması Türkiye’de 1980 sonrasında yaygınlaştı)