Zecharia Sitchin'in "12. Gezegen" adlı kitabı, çok tartışılan "Eski Astronot Teorisi" üzerine kuruludur.

​Kitap, Sümer, Babil ve Akad kil tabletlerinin Sitchin tarafından yapılan alternatif çevirilerine dayanır.

​İnsanlığın kökeninin uzaylı bir müdahaleye dayandığı tezini savunur.

​Sitchin'e göre Güneş Sistemimizde, 3600 yıllık eliptik bir yörüngeye sahip "Nibiru" adında bir 12. gezegen (Güneş, Ay ve Plüton dahil) bulunmaktadır.

​Bu gezegenin sakinleri, "Annunaki" (Gökten Gelenler) olarak bilinen çok gelişmiş bir ırktır.

​Annunakiler, yaklaşık 450.000 yıl önce kendi gezegenlerinin atmosferini onarmak için Dünya'ya "altın" madeni çıkarmaya gelmişlerdir.

​Ağır maden işçiliğinden yorulan Annunakiler, bir isyan noktasına gelmiştir.

​Çözüm olarak, baş bilim insanları Enki, genetik mühendislik yoluyla bir "işçi ırkı" yaratmayı önermiştir.

​Annunaki DNA'sını, Dünya'da o zaman var olan ilkel insansıların (Homo erectus) DNA'sı ile birleştirmişlerdir.

​Bu müdahale sonucunda, Annunaki'ye hizmet etmekle görevli "Adamu" yani Homo sapiens (modern insan) yaratılmıştır.

​İnsanın yaratılış amacı, tanrılar (Annunaki) için madenlerde çalışacak akıllı bir "köle ırkı" olmaktır.

​Sitchin'e göre, tüm Mezopotamya, Mısır ve Yunan mitolojilerindeki "tanrılar", aslında ete kemiğe bürünmüş Annunaki liderleridir.

​İncil'de anlatılan Nuh Tufanı gibi olayların, Nibiru'nun yörüngesel geçişlerinin Dünya üzerindeki etkileri olduğunu iddia eder.