Mustafa Özcan'ın "Holistik Bilim" adlı eseri, modern bilimin paradigmalarına eleştirel bir bakış sunar.

​Kitap, günümüz bilim anlayışının "indirgemeci" (reductionist) ve "materyalist" (maddeci) bir temele oturduğunu savunur.

​Bu yaklaşımın, evreni sadece parçalardan oluşan mekanik bir makine gibi gördüğünü ve "bütün"ü gözden kaçırdığını belirtir.

​Özcan, bu mekanik paradigmanın, gerçeği açıklamada tıkandığını ve bir kriz içinde olduğunu iddia eder.

​Alternatif olarak, "Holistik Bilim" (Bütüncül Bilim) adını verdiği yeni bir yaklaşımı önerir.

​Holistik bilim, evreni cansız parçaların bir toplamı değil, yaşayan, bilinçli ve birbiriyle ilişkili bir "bütün" olarak ele alır.

​Eserin temel amacı, modern bilim ile kadim bilgelik ve "maneviyat" (spirituality) arasında bir köprü kurmaktır.

​Yazar, bu bağı kurmak için özellikle modern fizikten (kuantum teorisi ve görelilik) yararlanır.

​Kuantum fiziğinin, evrenin "objektif" olmadığını, bilincin ve gözlemcinin madde üzerinde etkili olduğunu gösterdiğini öne sürer.

​Bu bulguların, Doğu mistisizmi ve tasavvuf (Sufism) gibi kadim öğretilerdeki "birlik" (vahdet) fikriyle paralellik taşıdığını savunur.

​Kitap, mistiklerin sezgi yoluyla ulaştığı gerçeklere, bilimin artık deney yoluyla yaklaştığını iddia eder.

​Bilimin sadece "nasıl" sorusuna değil, "neden" (gaye ve anlam) sorusuna da cevap araması gerektiğini vurgular.

​Bilincin, maddeden sonra gelen bir yan ürün değil, evrenin temel yapı taşı