Avusturyalı mimar Clemens Holzmeister (1886-1983), sanatçı-mühendis-zanaatkâr kimliklerine sahip ‘usta mimarlar’ kuşağından, öğrencileri tarafından Meister olarak anılırdı. İki dünya savaşı arasında tasarladığı kiliseler, anıtlar, tiyatro yapıları ve opera sahneleriyle ün­lendi. Kayda geçmiş 700’e yakın projesinin Irak’tan Brezilya’ya uzanan coğrafyasında Avusturya, Almanya ve Türkiye başta gelir. Türkiye’de cumhuriyetin kurulduğu yıllarda yönetimin neredeyse resmî mimarı ve İstanbul Teknik Üniversitesi’nin profesörü olarak tanındı. Büyük Millet Meclisi’ni projelendirişi, İstanbul ve Ankara’da geçen onaltı yıllık sürgün dönemine rastlar (1938-1954).

Bu kitap, 2001-2005 yıllarında Ankara, İstanbul, Viyana ve Sao Paulo’da gösterime giren bir serinin görsel malzeme ve metin­lerin genişletilmesi, araştırma makaleleri eklenmesiyle oluşturuldu. Türkiye’de daha çok Ankara projeleriyle bilinen Holzmeister’in tüm eserlerine aşinalık, Almanca yayınları izleyebilen araştırmacılarla sınırlı kalmıştır. Oysa Türkiye projeleri, mimarın toplam üretiminin onda biri kadardır. Clemens Holzmeister’in portfolyosu, iş hacmi ve çeşitliliğiyle etkileyici, modernizmle gelenekli ilişkisi bakımından ise tartışmalıdır. Serginin ve kitabın amacı, bu iki unsuru yansıtabilmektir. Dönemin siyasi iklimi içinde mimarın gelenekle modernlik, sıradanla sıra dışı, sadakat ile diplomasi arasında seyreden mimarisi ve yaşamından kesitler sunabilmekti hedeflenen.